Brussels Philharmonic

Boris Giltburg, piano
Giancarlo Guerrero, dirigent

Nikolai Rimsky-Korsakov, Sheherazade, op. 35 (1888)
Sergei Rachmaninov, Pianoconcert nr. 1 in fis, op. 1 (versie 1919) 

Twee gedreven ambassadeurs van de Russische romantiek.

Een beloftevolle toekomst
Sergei Rachmaninov werd geboren met de uitzonderlijke combinatie van flink wat muzikale genen en een stevige portie buitengewoon talent - wat al snel werd opgemerkt. Hij kreeg meteen na zijn afstuderen al erkenning als volwaardig componist. Eén van de indrukwekkende werken op zijn jonge palmares was zijn Eerste Pianoconcerto. Toch was Rachmaninov kritisch over ditwerk (hij was amper 18 jaar oud toen hij het schreef), en hij herwerkte het in 1917. Het concerto combineert de virtuositeit, lyrische melodieën en dramatische kracht van de jonge Rachmaninov met het raffinement en verfijning van de ervaren componist en enkele behoorlijk uitdagende passages voor de pianist.

Haat-liefde verhouding
Met collega-componist Nikolai Rimsky-Korsakov had Rachmaninov een gecompliceerde relatie, die afwisselend vriendschappelijk en gespannen was. Rachmaninov was in zijn jongere jaren een leerling van Rimsky-Korsakov, en hoewel hij dankbaar was voor de lessen van zijn leraar voelde hij zich ook beknot door diens strikte 'Russische' stijl. Sheherazade, met voorsprong het meest bekende stuk van Rimsky-Korsakov, is doordrenkt van het Russische oriëntalisme, maar toch koos Rachmaninov het werk voor één van zijn opnames op pianorol voor de American Piano Company, nog steeds online te beluisteren.

Meer info: www.festival-zvl.nl